In het kort: tuinkamer met organische vormen, uitgevoerd in natuurlijke materialen en dito beplanting. 

Voor huidige begrippen betreft het een riante voortuin. Daarom koos ik er voor om er primair een gebruiksruimte van te maken in plaats van een overgang van openbaar- naar privéterrein. Het is een extra tuinkamer geworden met veel groen, robuuste materialen, eetbare beplanting en fijne zitplekken.

Het thuisgevoel en de gewenste privacy is gecreëerd door middel van lage hagen en leifruit met een open, toch filterende constructie. Het leifruit wordt in een gebogen vorm geleid, vormt als het ware een omarming naar binnen toe en filtert het zicht richting de buren en tegenovergelegen flats.

Om de plantvakken aan de zijkant van de woning te verbinden aan het plan, zijn drie houten klimrekken van douglashout ontworpen. Deze hebben een verticale belijning waartegen klimrozen geplaatst zullen worden.

De looppaden worden gerealiseerd van boomschorsverharding. De borderranden zijn van cortenstaal. Voor het raam langs, tussen het lage groen, liggen wat flagstones. Een smalle regenton (zgn sigaarton) kreeg ook een plekje. 

Voor vogelvreugde zijn een waterschaal én voederhuisjes toegevoegd. Deze laatste als eye catcher door te kiezen voor een kunstvorm van cortenstaal.

De beplanting zal uit groepsbeplanting bestaan, herhalende heesters, eetbaar kleinfruit en vaste planten wisselen elkaar af. Een meerstammige krent vervult een prominente rol. Kortom: een voortuin die zich in de straat onderscheidt in zowel het gebruik als de vorm.